Hayatimda "wish list" yapmadan girdigim ilk yilbasi. Insanlarin yilbaslarindaki neselerini delice umitlenmelerini ve sevinclerini anlayamiyorum. Gercek misiniz? Yoksa ben mi cok ruhsuzum?
31 Aralikta, 15 saat (tum gun) yatakta debelendikten sonra, gece 12'ye dokuz kala son hizla en guzel kiyafetlerimi giyip, evde degerli ne varsa takip takistirip, corapsiz bir sekilde kapinin yaninda duran ilk ayakkabiyi ayagima gecirip kendimi sokaga attim. Bunu yaptim cunku annem israr etti. Sacinida tara dedi. Gece 12 ye sokakta girip, 13 dakika sonra eve gelip mal gibi yatmaya devam ettim. Nigerjali kizlar hakkinda birseyler okudum, bir termos kahve ictim. Aksam yemegi menum ise sucuklu- kasarli pide yaninda ayrandi. Bu menuye bir kiz arkadasimla beraber cok gulduk. Hakkinda siyasi sakalar komiklikler yaptik.
Bu sabah erken kalkabilseydim sehir senfoni orkestrasinin yeni yil konserine gidecektim ki, onuda beceremedim. Susan Miller okuyup, kahve yaptim. Simdide koltukta yatiyorum. Birazdan kalkip evi temizlemem gerekiyor.
Einen guten Rutsch ins neue Jahr!
