Thursday, July 07, 2011

Hirsiz ve kacan huzurum...


Pekcok insanin aksine haziran aylarindan nefret ederim. 12 yasindan beri bunun icin cok gecerli sebeplerim var. Her sene haziran ayinda bir atraksiyon yasarim. Bu sene hazirani olaysiz atlattim derken, beklenen olay temmuz ayina sarkmista haberim yokmus. Dun kus ucmaz kervan gecmez evimin onunde kilitli olan bisikletim bir gecede yok oldu.

Moralim bozuldu...Canim bisikletimin gittigine mi uzuleyim, aklima daha kotu seyler getirdigime mi bilemiyorum...Cok feci tirsiyorum!!!

O hirsiz benim kapimin onune kadar geldi ya...Ya iceri girseydi?Ki ben etraftan gecen insan olmadigini dusundugum icin kapi-pencere de kilitlemem, oturdugum yere cok guvenirim(dim!). Ya karsilassaydim, ya eve girip baska seyleri alsaydi...Ne yapardim hic bilmiyorum.

Sonucta o kadar sakin bir yere gelebilme cesaretini gostermis, ilgi cekmekten hic korkmamis, kilidi kesmis, bisiklete de muhtemelen binip gitmis. Mutfakta olsam, pedal zincir sesi filan kesin duyardim diye dusunuyorum. O kalin kilidi kesen adam plakayi orada degistirip arabayida calabilir. Iceride girebilir. Herseyi yapar. Kahretsin seni pis insan! Durup dururken huzurumu kacirdin!

5 comments:

Ezginin Günlüğü said...

Geçmiş olsun canım,çok üzüldüm :( Kendine dikkat et...

Gulcin said...

gecmis olsun!
bu verdikleri huzursuzluk herseyden beter :(

shoe devotee said...

Benim evime tam iki kez hırsız girdi. İlkinde cep telefonum, ikincisinde ise laptopum çalındı.
Üstelik her ikisinde ben evdeydim ama hiç bir şey duymadım ve görmedim. Allah korudu diyorum sadece. Sizi çok iyi anlıyorum insanın moralini alt üst eden bir durum bu. Ama cana geleceğine mala gelsin.

Geçmiş olsun.

Anonymous said...

Çok geçmiş olsun. İnsan haklı olarak paranoyaya bağlıyor sonrasında. Ben de yaşamıştım. Hırsızlardan nefret ediyorum.

Kız kıza toplandık said...

Kizlar hepinize cok cok tesekkurler!

Ezginin gunlugu: Kendimize dikkat etsek bile kotu insanlar hep aramizda maalesef.

Gulcin: Evet maalesef sadece huzursuzluk gulcin. bu giden kacinci bisikletim. Digerlerini market onunde ve tren istasyonlarinda kaptirmistim. Ama sorunum, evin onunden gecen yolu sadece benim kullandigimi dusunurken aslinda baskalarininda o yolu kullaniyor olmasi. Kulagima kupe olsun bu. Guvenmeyecegim bundan sonra oturdugum yere. Zaten 2 aya kadar tasiniyorum. Kara verdim biraz daha merkezi bir yere tasinicam. Tirstim cok.

Shoe devotee: ne diyeyim ki..allah korumus sizide. Mazallah ya karsilassaydiniz, ya size birsey yapsaydi. Uff dusunmesi bile tuylerimi diken diken yapiyor. Beterin beteri var. Simdi evi guzel guzel kilitliyorum, perde kapatmayan ben, kepenkleri bile indiriyorum. Is yerinden bir arkadasim mutlaka polise gitmemi soyledi ama polis bisiklet calindi diye gidecegimi dusunur dalga gecer diye gitmeye cekindim.Gece mutfagin, koridorlarin isigini acik birakiyorum. Giden sadece bisiklet olsun raziyim.

Muge: Cok cok tesekkur ederim. Teselli ediyorum kendimi. Belki bisikleti alan cocuktur filan diyorum. Ne yani bir daha gelecek hali yok diyorum. Pozitif dusunmeye, calisiyorum. Eve girmeye cesaret edemeyecegini dusunuyorum ama, su aralar geceleri birsey tikirdasa kulagim kapiya pencereye dayaniyor. Off...Cok tirstim cok.