Suaralar pek sik hatirliyorum bizden 5 yil once ayrilan babami...Insan babasini ve annesini hic unutmaz tabiki ama bugunlerde kendisini sikca bireysel hikayeler icinde aniyorum.
Babamin vefatindan sonra kendimi onun icin cok az aglarken hatirliyorum...Simdi ise ne zaman aklima gelse gozlerim nemleniyor. Bes senede anlatmam gereken cok seyin birikmesinden belki. Bilmiyorum.
Ayrilik yeni koyuyor sanirim. Tam kestiremiyorum. Ozluyorum. Bazen nese bazen de huzunle aniyorum. Ama hep kendisi ile gurur duyuyorum. Canim babam...
2 comments:
her zaman o seninle. klişe ama doğru.
bilemiyorum...su gunlerde en cok dusundugum ise mutlulugumu, zaferlerimi ve basarilarimi anlattigimda, cevremde onun kadar gurur duyabilecek birinin olmamasi...
Post a Comment