Yazi

Universite yillarinda dalis lisansim ve denize buyuk bir ilgim vardi. Hala daha var ama cografi sartlardan dolayi 2005'ten beri kendimi cok kisitladim. O yillarda (sanirim 2003 yili, tam emin degilim) bir sitede cok sevdigim bir balik hakkinda calisma yapip bilgileri internette paylasmistim. Nerden nereye...

Iki gece once, 2012 de kapattigim Facebook profilimi actim. Ne var ne yok, millet neler yapmis, bir gelisme var mi, Facebook arayuzunu degistirmis mi diye bakarken gecen agustos ayinda bana tanimadigim birinden asagidaki resimdeki mesajin geldigini gordum. Mesaj 10 sene once yazdigim o yazi hakkindaydi. (Kapali profile mesaj dusmesi ayri bir sacmalik, bu kadar gec cevap verdigim icin ayrica uzuldum. Kendisine tesekkur mesaji atip, profilimi tekrar kapattim, umarim mesajim ona ulasmistir.)

Eger 10 sene sonra boyle bir tesekkur veya ovgu (adini her neyse siz koyun) alacagimi bilseydim, balik hakkindaki o yaziyi heralde saklardim...Okuyucu benim bile ne yazdigimi unuttugum bu yazinin linkini bana yollamis ancak ben linki bir turlu acamadim.

Siz kendi atesinizin derdiyle, kavrulur giderken, dunyanin bambaska bir noktasinda hic tanimadiginiz biri 10 sene once yazdiginiz bir yaziyi internetten bulup hakkinda tesekkur edebiliyor, sizi birazda olsun icinde bulundugunuz durumdan kendisi habersizde olsa cekebiliyormus. Bu isin mutlulugu (hele 10 sene sonra- bugunlerde) tarifsizmis...

Bu mesaj ustune kac gundur, daldigim yillari, dalis buddy'lerimi ve hocalarimi dusunuyorum. O yillara donebilmek sanirim herseyimi verirdim.

Nostalji sen cok pis bir hastaliksin! Kahretsin...