Kadınlar ilk gerçek sevgililerini unuturlar mı?
İlk sevgiliyi unutamamak, şimdiki ve hayatımın erkeği dediğiniz sevgiliye yapılmış bir ihanet midir?
İlk sevgilinin resmini gördüğünde içinde oluşan nefret duygusu ve aynı zamanda kalbi kaplayan hüzün normal midir?
İlk sevgilinin resmini gördüğünde onun acılar cekerek ölmesini isteyecek kadar nefret etmek normal midir?
İlk sevgiliyi gördüğünüz zaman onunla konuşamayıp kalbinizin başka çarpması normal midir?
2 comments:
aynı sorulara benim de aklım takılıyor:)sence biz hala onlara mı aşığız?
ah bilsem keske ceren.
ama benim ciddi ciddi saplantim vardi...onun ugruna hayatima giren dunya iyisi kac insani harcadim. Hani bir yanlis 3 dogruyu goturur derler ya aynen o hesapti benimki de... o hayatimdaki en buyuk yanlisti ve onun yuzunden geri kalan dogrulari da birbir cope attim.
sonra cok sukur ki uzaklara gitti, goz gormeyince biraz unutur gibi oldum. simdi arada aklima gelmiyor dersem yalan soylemis olurum. evet aklima geliyor, ama daha bir "wise" oldum sanki... kabullendim herseyi.
artik nefret bile etmiyorum galiba...
gene gorsem, gene karsilassak nasil olur bilmiyorum ama sanirim bitti artik...
Post a Comment